У сувязі з неабходнасцю ўмацавання дыягнастычнага і лячэбнага працэсу для хворых лёгачным туберкулёзам у канцы 1966 года пачалося будаўніцтва бальніцы ў вёсцы Вярховічы Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці. Абласная туберкулёзная бальніца «Вярховічы» была створана паводле рашэння № 100 выканаўчага камітэта Брэсцкага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 21 лютага 1972 года. 1 сакавіка быў назначаны першы кіраўнік бальніцы –галоўны ўрач Іосіф Казіміравіч Шалонік, выпускнік Віцебскага медыцынскага інстытута 1967 года.

Станіслаў Аўгуст Панятоўскі (да каранацыі Станіслаў Антоні) нарадзіўся 17 студзеня 1732 года ў мястэчку Воўчын Брэсцкага павета (зараз в. Воўчын Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці). Паходзіў з магнацкага роду Панятоўскіх, з’яўляўся трэцім сынам кракаўскага кашталяна Станіслава Панятоўскага і Канстанцыі Панятоўскай, народжанай княжны Чартарыйскай. Атрымаў выдатнае дамашняе выхаванне пад пільным кіраўніцтвам маці.

Станіслаў скончыў калегіум тэатынаў у Варшаве, валодаў пяццю замежнымі мовамі. Удасканальваючы свае веды, шмат падарожнічаў па Еўропе. З маладосці быў звязаны з групоўкай Чартарыйскіх, якая мела значны ўплыў у Рэчы Паспалітай.

Уладзiмiр Лявонцьевiч Бядуля нарадзiўся 24 мая 1927 года ў вёсцы Падомша Брэсцкага павета Палескага ваяводства (цяпер Камянецкага раёна Брэсцкай вобласцi) у сялянскай сям’і. З дванаццаці гадоў араў зямлю, з чатырнаццаці — касіў. Закончыў сельскагаспадарчую школу. Служыў у Савецкай армii з сакавіка 1945 года шэсць гадоў. У 1951–1955 гадах быў на камсамольскай рабоце ў Брэсцкiм гаркаме ЛКСМБ: iнструктар, загадчык аддзела, другi сакратар.

Віктар Гельтман нарадзіўся 23 снежня 1796 года ў вёсцы Вярховічы Брэсцкага павета Слонімскай губерні (цяпер Камянецкі раён Брэсцкай вобласці), дзе яго бацька служыў адміністратарам маёнтка графа Аляксандра Хадкевіча. Граф не толькі фінансава дапамог Віктару скончыць Свіслацкую гімназію (1810–1815), але і ўзяў да сябе на працу бібліятэкарам і захавальнікам мінералагічнага і нумізматычнага кабінетаў.

Іпацій (свецкае імя Адам Львовіч) Пацей нарадзіўся 12 красавіка 1541 года ў сядзібе Ражанка Камянецкага павета Падляшскага ваяводства (цяпер у Камянецкім раёне Брэсцкай вобласці) у праваслаўнай шляхецкай сям’і.Бацька, Леў Пацей, служыў найвышэйшым пісарам караля Жыгімонта I Старога, а таксама займаў пасаду падскарбія (міністра фінансаў) Вялікага Княства Літоўскага. Маці, Ганна Лозчанка, па сведчанні сучаснікаў, была адукаванай жанчынай.

Усевалад Макаравіч Ігнатоўскі нарадзіўся 19 красавіка 1881 года ў вёсцы Такары Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці) у сям’і настаўніка народнага вучылішча, які потым прыняў сан свяшчэнніка.

Рамуальд Людвікавіч Траўгут нарадзіўся 4 студзеня 1826 года ў вёсцы Шастакова Брэсцкага павета (цяпер Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці). Прадзед Рамуальда, першы з роду Траўгутаў, – выхадзец з Саксоніі, – паявіўся ў Польшчы ў першай палове XVIII ст. і перадаў сваім нашчадкам нямецкае прозвішча.

Плакід Янкоўскі – асоба творчая, адораная і неардынарная, належыць да дзеячаў, якія пакінулі значны след у грамадскім і рэлігійным жыцці Беларусі XIX ст.

Піліп Аляксеевіч Гупянец нарадзіўся 18 кастрычніка 1910 года ў вёсцы Воўчын Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці) ў сям’і селяніна. Скончыў пачатковую школу.

Уладзімір Мацвеевіч Стэльмах нарадзіўся 28 ліпеня 1910 года ў сялянскай сям’і ў вёсцы Бушмічы Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер Камянецкі раён Брэсцкай вобласці). У 1915 годзе, пад час Першай сусветнай вайны, сям’я падалася ў бежанства ў Сібір. Да 1917 года жылі на станцыі Ішым, затым у вёсцы Далёкае пад Табольскам, дзе Уладзімір пайшоў у школу. Вясной 1919 года сям’я вярнулася ў Беларусь і асталявалася ў саўгасе «Пятроўшчына» ля Мінска. Пазней перабраліся ў вёску Зарэчча.